donderdag 30 december 2010

268. Zou het dan toch echt... ?

Jawel! In Eppo 26 van 2010 staat 'het Max Miller Moordkunsten' dan toch echt eindelijk prominent aangekondigd! Enkele maanden later dan oorspronkelijk gepland (op de dynamiek van een (strip-)tijdschrift heb je als auteur nou eenmaal geen invloed), maar zoals het er nu voorstaat gaat het verhaal van start in Eppo nummer 6 van 2011!!

Voor de nieuwjaarskaart (zie vorige update) had ik een 'bioscoopreclame' ontworpen, die uiteindelijk ook heel geschikt bleek als aankondiging voor 'Moordkunsten' in Eppo. En ondanks dat de opzet (gemaakt in een garage tijdens de reparatie van mijn auto) redelijk snel op papier stond, had met de name de afwerking nog wel wat voeten in de aarde.



Het maken van een potloodtekening is altijd wel een zoektocht naar de juiste vorm, houdingen en uitdrukkingen, maar voor deze tekening ging dat best redelijk snel en stond de potloodtekening binnen 3 uurtjes netjes op karton.

Ook het inkten ging snel, maar daarna ben ik nog een flinke poos bezig geweest om de tekening zelf te verbeteren. Al tijdens de eerste fase van het kleuren realiseerde ik mij dat er nog iets ontbrak aan de tekening. Om de tekening meer sfeer mee te geven was er nog een decor nodig! En dat juist een decortekenaar als ikzelf zoiets in eerste instantie vergat...

Het verhaal speelt zich voor een deel af in Zuidwest Engeland, en qua sfeer en kleur was dat exact wat de tekening nodig had. Dus terug naar de tekentafel en op een los velletje de losse stukjes Engelse kust getekend en vervolgens ingemonteerd.

Dat was al wel beter, maar uiteindelijk vond ik het decor toch nog wat saai, en had het slechts een indirecte link met het verhaal. Omdat in het verhaal een groot landhuis aan de kust een belangrijk decor is, ging ik wederom terug naar de tekentafel om op hetzelfde losse velletje alsnog dat landhuis te tekenen en in de tekening te monteren. Daarna was het alleen nog een kwestie van de laatste kleuren toevoegen.

Niet de meest efficiënte werkwijze om een tekening te maken, maar wel een goed voorbeeld van de zoektocht die ik steeds doorloop bij het maken van een strippagina of een losse tekening. En uiteindelijk gaat het toch om het eindresultaat. In ieder geval licht deze 'bioscoopreclame' een tipje van de sluier van het nieuwe verhaal op, en hopelijk nodigt dat uit om het verhaal in Eppo te gaan lezen. Dus nu op naar de voorpublicatie in Eppo!

woensdag 22 december 2010

267. Gelukkig nieuwjaar...

...en natuurlijk fijne kerstdagen!

Wie de afgelopen weken op mijn blog heeft gekeken herkent natuurlijk al delen van bovenstaande tekening, want ik had al snippers van de tekening in de vorige twee updates gezet, onder het mom van een mini-prijsvraagje.

Een aantal inzenders kwamen in de buurt van het goede antwoord, al had niemand de vraag helemaal correct dan wel volledig beantwoord. Het goede antwoord was dat Max een bioscoopzaal verlaat bij de premiere van z'n eerste feature lange stripverhaal 'Moordkunsten', en dit natuurlijk in een eindejaars setting, want deze tekening is mijn nieuwjaarskaart voor 2011.

Otto kwam het dichtst in de buurt met "Max in smoking met dame aan zijn arm op een nieuwjaarsbal (of gaat hij naar de première van de publicatie van zijn eerste grote verhaal), ik houd het op de eerste...", maar maakte op het laatste moment de verkeerde keuze.

Pieter was een goede tweede met "Het zou mij niks verbazen als Max hier iedereen gezellige kerst en een geweldig nieuwjaar toewenst en in zijn toespraak nog even tussen neus en lippen door bekend maakt wanneer de voorpublikatie in Eppo van start gaat". Ondanks dat er op de kaart nog geen definitieve startdatum bekend wordt gemaakt, is de voorpublicatie in Eppo wel degelijk onderdeel van deze nieuwjaarskaart.

Albert had tenminste de premiere goed geraden, maar had Max als bodyguard in gedachten, en dat is nou net iets waar Max niet echt geschikt voor is.

Joop tenslotte deed een gokje met "(...)een stukje van de kerstkaart!...?". Niet volledig, maar het kerstkaart gedeelte klopte in ieder geval wel!

Omdat niemand helemaal het juiste (of volledige) antwoord heeft gegeven, heb ik besloten dat bovenstaande inzenders (met in ieder geval een gedeeltelijk goed antwoord), tezamen met de nieuwjaarkaart voor 2011, een kleine attentie tegemoet kunnen zien!

vrijdag 17 december 2010

266. En dit dan?

Nee, deze keer geen mini prijsvraag! Die van vorige week loopt trouwens nog tot morgen, dus een mail sturen met het juiste antwoord (of het wagen van een gokje) kan nog steeds!

Wel laat ik wederom deze week een klein gedeelte van een nieuwe tekening zien. En dat doe ik natuurlijk om nieuwsgierigheid op te wekken. Want: wat zou er op de hele tekening staan? En waarvoor? Het antwoord wordt gegeven in de laatste dagen van december, want wat verschijnt er dan nog? Juist! En daarna is de tekening ook hier te zien, maar dan inclusief de 'making of'.

De tekening van de kleursnipper bovenaan deze update maakt trouwens ook (in een iets andere vorm) onderdeel uit van de tekening in update 265. Wellicht dat dit nog enigszins helpt bij het geven van het juiste antwoord. Ik ben benieuwd!

vrijdag 10 december 2010

265. Wie weet...

Even een doorkijkje naar de zeer nabije toekomst in de vorm van een snippertje tekening. In wat voor situatie is Max nu weer beland? Geen 'Moordkunsten', dat is zeker! Maar z'n achtervolgers uit dit verhaal (dat in 2011 in Eppo Stripblad te lezen is) zijn wel te zien op de achtergrond...

Flauw, zo'n snippertje tekening zonder feitelijke informatie? Eigenlijk wel! Daarom hierboven nog maar een tweede tipje van de sluier, ditmaal van de zeer ruwe opzet voor de linkerhelft van de tekening. Nog steeds vaag waarschijnlijk.

Wie weet te raden wat er gebeurt op deze tekening en in welk decor kan een leuke attentie tegemoet zien! Reacties met het antwoord kun je mij mailen tot 18 december (e-mail: maxmillerstrips[apestaartje]xs4all.nl). Over ongeveer twee weken laat ik het antwoord zien en maak ik bekend wie de attentie krijgt toegezonden!

donderdag 2 december 2010

264. Zomers

In de huidige winterse kou even een aantal zomerse plaatjes uit de tweede helft van het Max Miller verhaal 'Moordkunsten', om wat op te warmen!




En begin volgend jaar nog veel meer zonnige stripplaatjes in Eppo Stripblad, want op slechts ruim 3 van de 46 pagina's die het verhaal telt is het weer minder mooi dan hierboven te zien is!

donderdag 25 november 2010

263. Dakconstructie

De laatste acte van 'Moordkunsten' begint dus in een oude tot winkelhal omgebouwde fabriekshal, met een glazen dakconstructie.

Voor al dat glas heb ik gekozen omdat ik op die manier in een donkere hal bij nacht voor voldoende (maan-)licht kan zorgen om de actie goed zichtbaar te maken. Daarnaast wil het oog natuurlijk ook wat, en licht en schaduw in een nachtelijke setting werkt nou eenmaal flink sfeerverhogend.


Ik houd trouwens erg van nachtkleuren, dus de keuze voor deze setting is niet helemaal toevallig. In de afgelopen 10 jaar heb dan ook regelmatig illustraties gemaakt met een nachtsetting (en dan vaak in de winter), zowel in opdracht als met vrij werk.

Maar even terugkomend op die dakconstructies: over het resultaat ben ik tot nog toe beslist tevreden, maar vreselijk arbeidsintensief is het wel, al die balken, spijlen en verbindingsstukken.

Het dak mag dan niet op elk plaatje (even uitgebreid) te zien zijn, op veel plaatjes wel en om de constructie te laten kloppen moet ik dan toch meer van het dak tekenen dan op de uiteindelijk plaatjes te zien zal zijn. En soms is dat gewoon even doorzetten dus! maar als straks deze pagina's uiteindelijk inkleurd zijn...

donderdag 18 november 2010

262. Daf

Het werk aan 'Moordkunsten' vordert gestaag en het woord 'einde' is nu echt dichtbij. Maar omdat het maken van de strippagina's een lange productietijd kent, duurt het (gevoelsmatig) lang voordat er zichtbaar resultaat is in de vorm van publicatie in Eppo.

Het is dan ook altijd leuk als zich interessante tussendoortjes aandienen. Hierboven een snippertje voor een illustratie die gebruikt gaat worden voor een uitnodigingskaart. Maar... niet eentje die ik ga versturen en ook niet met Max Miller, ondanks dat hij hier (nog wel) aan het stuur van een Daf vrachtauto uit de jaren '50 zit...

vrijdag 12 november 2010

261. Jubileum (en andere zaken)

Afgelopen zomer stond Max Miller al een keertje in het Volvo Klassieker Magazine (VKM nr. 16 om precies te zijn) zoals hier te lezen is. Toen was al duidelijk dat de prent nog een vervolg zou krijgen in de vorm van een kleurplaat voor het jubileumnummer van de Volvo Klassieke Vereniging (VKM nr. 17).

Dit nummer is inmiddels verspreid, en inderdaad met bovenstaande kleurplaat. Op deze kleurplaat staat Max naast zijn Volvo Amazon en zwaait naar Eva (uit het korte verhaal 'Spelbederf') die aan komt rijden in haar Volvo PV 444 (of de Kattenrug zoals dit type in de volksmond genoemd wordt).

Het decor van de tekening wordt gevormd door het vliegveld gebouw van Schiphol uit de jaren '20 dat nu in het Aviodrome in Lelystad staat. Dit decor is natuurlijk niet zomaar gekozen, want het jubileumfeest werd in oktober gehouden in het Aviodrome. En als je goed kijkt zijn in de tekening verwijzingen te vinden naar dit feest (klik vooral even op het plaatje voor een vergroting).

Het is nog heell even wachten tot 'Moordkunsten' start in Eppo, maar naast de publicaties in VKM duikt Max Miller zo nu en dan al op in andere tijdschriften.
Gisteren ontving ik het nieuwste nummer van Stripnieuws (uitgegeven door het Stripschap) waarin een impressie van de afgelopen Stripdagen in Houten wordt gegeven. Eén van de tekeningen die ik op de beurs maakte is afgedrukt in dit nummer. Altijd leuk om onverwacht je werk terug te zien!

De presentatie van het striptijdschrift Por Dios in een heuse striptrein van Amsterdam Centraal naar Maastricht (en terug) is alweer bijna 2 weken geleden, maar een paar dagen geleden werd ik geattendeerd op een foto waarop ik tijdens de treinrit een tekening op groot formaat maak voor de NS, als dank voor de medewerking. Een kort verslag en nog een andere foto is hier te vinden.

zaterdag 6 november 2010

260. Laatste acte

Natuurlijk heb ik hier al vaker laten zien hoe ik een tekening stukje bij beetje opbouw tot z'n definitieve vorm.
De openingsplaat voor de laatste acte van het het verhaal 'Moordkunsten' vind ik een mooie aanleiding om dit proces nog eens uitgebreid te laten zien.

Het opzetten van een pagina begint altijd met het scenario, waarvan hierboven de grafische versie. Een ruwe opzet die slechts als doel heeft het idee vast te houden tot het moment waarop er getekend gaat worden.

Op basis van het scenario en de pagina-indeling maak ik altijd kleine schetsjes (van maximaal een paar centimeter hoog) om de juiste compositie te bepalen.
Bovenstaande versie was al de derde opzet voor deze plaat. De eerste twee hadden een meer standaard perspectief, wat niet goed werkte omdat ik juist alle aandacht van de lezer wilde leiden naar de onderste helft van de pagina. Deze versie doet dit door de toepassing van een kikvorsperspectief (waarbij de lezer als het waren op knieën voor de Volvo zit), terwijl bij de eerdere versies de belangrijkste decorlijnen veel meer het midden van de pagina benadrukten.
In deze opzet is trouwens nog wel een deel van deze zoektocht naar het juiste perspectief zichbaar door de verschillende verdwijnpunten op de schets en de losse krabbels van de Volvo in steeds een ander perspectief.

De ruwe schets uit de vorige fase was de basis voor de eerste echte versie van de tekening. In dit geval heb ik het decor uit de vorige fase en de beste versie van de losse Volvo schetsen digitaal samengevoegd, zodat ik een goed uitgangspunt had voor het maken van de meer uitgewerkte schetsen.
Deze ruwe schets plaatste ik digitaal in een kader, om deze vervolgens uit te vergroten tot het formaat van de definitieve tekening (een werkwijze van Uco Egmond die ik ooit midden jarig '80 opgepikt heb uit Eppo).

Daarna was het een kwestie van gedisciplineerd uitwerken van de tekening. In dit geval begon ik eerst met de Volvo en de winkelunits links daarvan, zodat enerzijds het perspectief duidelijk werd en anderszijds de tekening al een enigszins solide basis kreeg.

Omdat dit deel van het verhaal zich afspeelt in een overdekte hal moest ook het dak (met de gewenste diagonale lijnen van linksboven naar rechtsonder) getekend worden. Dit deed ik op een los vel, waarna deze digitaal samenvoegd kon worden met de vorige schets.

Bij het samenvoegen van schetsen vond ik de hal nog niet groot genoeg, dus heb ik het dak met één segment verlengd. En omdat tekenen toch al genoeg tijd kost heb ik dit gemakshalve gedaan door een deel van de al bestaande schets gewoon te kopiëren en digitaal verkleind in de schets plakken.

Bij het uitwerken van de definitieve potloodtekening vind ik het vaak wel prettig om iets meer uitgewerkte decorschetsen te hebben, dus heb ik voor de schetsversie van deze plaat ook de winkelunits iets nauwkeuriger opnieuw getekend.

Tijdens het opbouwen van zo'n tekening komt er vaak een moment dat ik zie dat de verschillende elementen nog niet helemaal goed ten opzichte van elkaar staan. In deze versie heb ik dus wat zitten schuiven met de verschillende losse schetsen totdat de samenhang tussen de onderdelen beter aanvoelde.
De grootste wijziging betrof hierbij de Volvo, waarbij de verhoudingen van de auto iets werden aangepast, de auto iets werd verkleind en iets naar achteren verschoven werd. Hierdoor werd tevens de afstand tussen de Volvo en de winkelunits iets groter, wat ook best wel gewenst is voor de handeling op de komende pagina's.

In deze fase zag ik gelukkig op tijd dat ik de lampen van de hal helemaal vergeten was. Ook deze heb ik dus maar op een los vel getekend en vervolgens digitaal in de tekening gemonteerd.
Ik heb trouwens ook nog een versie met ronde lampen gemaakt, maar ten eerste gaf dit een onrustig beeld en ten tweede verstoorden deze ronde lampen de eerder genoemde compositie met decorlijnen van linksboven naar rechtsonder.

Al bij de opzet van de pagina was Max natuurlijk gepland in de tekening en heb ik bij alle schetsen al rekening gehouden met mijn hoofdfiguur op een specifieke plek in de tekening. Maar pas in de laatste fase schetste ik Max echt, om hem vervolgens in de tekening te monteren.
En als laatste werden de teksblokken en -balloons toegevoegd, waardoor het een echte stripplaat is geworden.

Natuurlijk volgen na deze versie nog drie fasen: de potloodtekening, de geïnkte versie en tot slot de inkleuring. Maar die houd ik nog even voor mijzelf.

donderdag 4 november 2010

259. Por Dios!

Wat doe je als je met een groep striptekenaars in de Por Dios treincoupé zit? Tekenen natuurlijk! En aan het einde van de rit werden er zelfs een aantal portretten van zowel lezers als collega's gemaakt.

Zo maakte Carry Brugman een portret van mij (een snelle schets volgens eigen zeggen)...

...en maakte ik een geschetst portret van Eric Heuvel (druk in gesprek met Meerten Welleman).

En na een dag gezellig treinen door Nederland zit ik nu weer achter mijn tekentafel de laatste scènes van het Max Miller verhaal 'Moordkunsten' te tekenen. Meer hierover komend weekend!

zaterdag 30 oktober 2010

258. Wie gaat er mee?

Wie gaat er mee met de striptrein? Ik in ieder geval wel!

Komende dinsdag wordt het nieuwe stripblad Por Dios (zie ook http://www.pordios.nl/) op originele wijze gepresenteerd in een heuse striptrein die rijdt van Amsterdam Centraal naar Maastricht en terug. Hieronder het originele persbericht:

GA MEE MET DE STRIPTREIN
2 november, 8.38 uur: van CS Amsterdam – CS Maastricht - CS Amsterdam

Op 2 november verschijnt het eerste nummer van het nieuwe stripmagazine Por Dios. Speciaal voor deze gelegenheid rijdt er op die dag de Striptrein. In samenwerking met de NS vertrekt op dinsdagochtend 2 november om 8.38 uur een groot gezelschap vooraanstaande stripmakers vanaf Amsterdam CS naar Maastricht CS en weer terug. In de speciale Por Dios coupé kan iedereen terecht voor handtekeningen, foto’s en een goed gesprek met de makers van Por Dios.
De Por Dios coupé is de eerste coupé van het tweede deel van de trein. Uiteraard niet te missen door de uitbundige aankleding met stripfiguren voor de ramen. In het reisgezelschap bevinden zich onder andere:

Romano Molenaar - Storm
Jorg de Vos - Storm
Martin Lodewijk - Agent 327
Carry Brugman - De Partners
Eric Heuvel - January Jones, De ontdekking
Gerben Valkema - Elsje
Uco Egmond - Eppo
René Leisink - Argus
Minck Oosterveer - Ronson Inc, Nicky Saxx
Jan Dirk Barreveld - Eugène, Amorfati
Pieter Hogenbirk - Rembrandt, De Ruyter
Daniel van den Broek - Jan Jans en de Kinderen, Uuterwaerdt
Herman Roozen - Eppo, Uuterwaerdt
Fred de Heij - Haas
René Uilenbroek - Soeperman
IJsbrand Oost - Max Miller
Gerard Leever - Gleevers Dagboek
Frank Jonker - Donald Duck, Bob Evers
Marq van Broekhoven - Jodocus de barbaar

Je kunt deze en andere striptekenaars treffen en meereizen vanaf de volgende stations en tijden:

HEENREIS:
08:38 Amsterdam Centraal
08:45 Amsterdam Amstel
09:05 Utrecht Centraal
09:36 's Hertogenbosch
09:58 Eindhoven
10:32 Roermond
10:48 Sittard
11:04 Maastricht

TERUGREIS:
11:26 Maastricht
11:40 Sittard
11:58 Roermond
12:12 Weert
12:29 Eindhoven
12:51 's Hertogenbosch
13:22 Utrecht Centraal
13:43 Amsterdam Amstel
13:52 Amsterdam Centraal


Natuurlijk wordt het komende Max Miller verhaal niet gepubliceerd in Por Dios, maar gewoon in Eppo Stripblad. Maar met de trein zit het in 'Moordkunsten' wel goed, zoals bovenstaand voorbeeld al laat zien.

zaterdag 23 oktober 2010

257. Halffabrikaat

Niets vind ik leuker dan om de halffabrikaten van strippagina's van collega striptekenaars te bekijken, of het nou in schets, potlood of inkt is. En ervan uitgaande dat er meer mensen zijn die dit leuk vinden deze keer één enkel plaatje dat met recht een halffabrikaat genoemd kan worden.

Ten eerste is een geïnkte pagina sowieso een halffabrikaat, want uiteindelijk gaat het om de ingekleurde, geletterde en netjes gedrukte pagina in tijdschrift of stripalbum.
Ten tweede heb ik de geïnkte pagina nog niet gegumd, zodat alle lijnen, die in inkt net iets anders zijn getrokken dan in potlood, nog te zien zijn.
En ten derde laat een halffabrikaat meestal (een deel van) de werkwijze van de maker zien, en dat is bij dit plaatje beslist het geval.

En om dit alles goed te kunnen bekijken heb ik voor deze keer het plaatje niet verkleind maar in de oorspronkelijke formaat op de blog gezet, zodat het halffabrikaat, zonder het te moeten vergroten, goed te bestuderen is. Klik dus vooral op het plaatje!

zondag 17 oktober 2010

256. Nog heel even wachten...

Nog heel even wachten tot het nieuwe jaar en dan start het eerste lange Max Miller verhaal in Eppo Stripblad!

Het is de bedoeling dat de eerste pagina's van 'Moordkunsten' worden gepubliceerd in nummer 1 van 2011, direct nadat in het laatste nummer van 2010 het eerste verhaal van Hel (De koffers van Raz Fadraz) is afgerond...

Het tekenen van het verhaal vordert inmiddels snel: nog slechts enkele pagina´s te gaan en dan kan ik 'Einde' schrijven onder het laatste plaatje van pagina 46.

En daarna? Ideeën genoeg, waaronder een mogelijk veelbelovende titel voor een tweede verhaal! Maar zover is het nog lang niet...

zondag 10 oktober 2010

255. Extreem

In de stijl waarin ik teken is het niet gebruikelijk veel extreme close-ups te gebruiken. Kenmerken van deze stijl zijn juist:

grote overzichtsplaten met veel decor...

...kleinere plaatjes, nog steeds met veel decor...

...zogenaamde halftotalen, veelal gebruikmakend van decorelementen en afgesneden delen van het grotere decor...

...maar soms ook niet...

...en normale close-ups, soms met...

...en soms zonder decorlijnen en/of -elementen.

Maar extreme close-ups komen vrijwel niet voor. Toch gebruik ik deze vorm in 3 plaatjes voor 'Moorkunsten'.

De eerste extreme close-up is niet van Max, maar van het kleine beeldje van een slang in een vitrine. Deze close-up heb ik getekend omdat Max in z'n kwaadheid een parallel trekt met de slang in de vitrine. De focus moest dus liggen op de connectie tussen Max en de slang, en in het inzoomen op de slang en het ongewone perspectief helpen daarbij.

In de tweede...

...en derde extreme close-up is wel degelijk op Max ingezoomd en toch ook weer niet. In beide plaatjes gaat het zowel om de reactie van Max, als om datgene wat de reactie veroorzaakt. In het eerste geval een brief, in het tweede geval een visitekaartje. In dit soort situaties is het noodzakelijk om met de camera flink in te zoomen, anders zou de tekst in de (in druk sterk verkleinde) pagina's niet leesbaar zijn en laat dat nou net voor het verhaal wel van belang zijn!